عصای سفید، نماد حقوق فراموش شده نابینایان

به گزارش وبلاگ انجمن ها، نقصان حس بینایی و از دست دادن سوی چشم به دنیا و به تعبیری دیگر روشن دل بودن یکی از این تجربه های پر فراز و نشیب است.

عصای سفید، نماد حقوق فراموش شده نابینایان

به گزارش وبلاگ انجمن ها؛ از دست دادن یکی از حواس پنج گانه برای هر فردی می تواند تبدیل به تجربه ای دردناک یا حتی پر از ترس و اضطراب شود. این تجربه سرشار از تازگی ها و دشواری ها است. در طول زمان شخص باید به مرور زمان باقی دارایی های حسی خود را به کارگیرد و از تمام توان این حواس بهره برده تا کمبود حس از بین رفته را جبران کند.

نقصان حس بینایی و از دست دادن سوی چشم به دنیا و به تعبیری دیگر روشن دل بودن یکی از این تجربه های پر فراز و نشیب است. روشن دلان را می توان با عصای سفید در سطح جامعه شناسایی کرد و عصای سفید ضامن جان و سلامت یک نابینا است و همچنین باید دانست که این عصای سفید نماد و بیانگر حقوق قابل احترام این افراد است.

نابینایان همشهری های ما هستند و مثل ما حق دارند!

نابینایان نیز همانند تمامی اعضای جامعه حق استفاده از کلیه امکانات رفاهی در سطح جامعه را دارند و دولت و تمامی سازمان های مربوطه باید متناسب با شرایط نابینایان، تمامی امکانات مورد نیاز آنان را فراهم کنند تا درنهایت این افراد نیز بتوانند از امکانات مورد نیاز خود بهره ببرند. آنان حق دارند از پیاده روها، خیابان ها، بزرگراه ها و وسایل حمل و نقل همگانی مانند هواپیما، قطار، اتوبوس، اتومبیل، کشتی، هتل، اماکن عمومی، مراکز تفریحی و مذهبی استفاده کنند

نابینایان برای برطرف کردن نیازهای خود به سایر حواس تکیه می کنند که مهم ترین آن حس لامسه است. آنها باتوجه به این حس بسیاری از اعمال روزانه خود را انجام می دهند. برای حضور مستمر این افراد در سطح جامعه باید نیازهای آنان مطابق با همین حواس برطرف شود. به همین علت یکی از مهم ترین امکانات رفاهی لازم برای این افراد فراهم بودن شرایط مناسب برای تردد در خیابان ها است. شهرداری ها وظیفه دارند خیابان ها و معابر را به سنگفرش های مناسب نابینایان مجهز کنند تا این افراد با تکیه بر حس لامسه خود بتوانند راستا درست را پیدا کنند. با وجود محرز بودن این وظیفه بر عهده شهرداری ها اما متاسفانه بر اساس آمار کشوری 70 درصد معابر مناسب تردد نابینایان نیست و شرایط دسترسی نابینایان به امکانات شهری به هیچ وجه مناسب نیست و این افراد همچنان گرفتار مسائل اولیه ای همچون تردد در شهر هستند.

حقوق نادیده گرفته شده فراوان

یکی دیگر از حقوق این افراد که مورد بی توجهی قرار گرفته است، حقوق آنان در بحث قوانین راهنمایی و رانندگی و ضمانت اجراهای عملی نشدن آن است. در الحاقات آیین نامه راهنمایی رانندگی در سال 96 دو تبصره به مواد 129 و 130 اضافه شدند که تبصره های مذبور از این قراراند:

تبصره الحاقی به ماده 129 آیین نامه راهنمایی و رانندگی: رانندگان موظفند در صورت نزدیک شدن به افراد استفاده­کننده از صندلی چرخ دار (ویلچر) یا عصای سفید از سرعت خود بکاهندو با سرعت مطمئن حرکت کنند.

و تبصره الحاقی به ماده 130 آیین نامه راهنمایی و رانندگی: رانندگان موظفند در صورت نزدیک شدن به فرد استفاده کننده از عصای سفید که عصای خود را به علامت ایست به صورت افقی به رانندگان نشان می دهد، توقف نموده و پس از عبور آن فرد، به حرکت خود ادامه دهند.

موارد مطرح شده در این تبصره ها از حقوق مسلم نابینایان در جامعه است که مورد بی توجهی قرار گرفته است و باید با ضمانت اجراهای جدی تری پیگیری شوند.

براساس آمار در کشور ما حدود 800 هزار نفر در کشورمان با اختلال بینایی روبرو اند که از این تعداد 150 هزار نفر نابینای مطلق هستند که بیشتر آنها با مسائل معیشتی و اشتغال روبرو هستند. بر این اساس ایران جزو 16 کشور اول دنیا در جمعیت بالای نابینایان است. در قانون حمایت از معلولان راه چاره های مناسب برای برطرف کردن مسائل اشتغال معلولین راه کارهایی اندیشیده شده است که برای اجرای آن به بودجه ای حدود 22 هزار میلیارد تومان نیاز است اما مجلس فقط توانسته 1100 میلیارد تومان برای اجرای این قانون درنظر بگیرد.

عصای سفید، نمادی برای حقوق فراموش شده

بعد از جنگ دنیای اول عصای سفید به یک نماد برای شناسایی نابینایان در تمامی دنیا تبدیل شد. عکاسی از شهر بریستول انگلستان به نام جیمز بیگز که در اثر سانحه ای بینایی خود را از دست داد، برای در امان ماندن از گزند وسایل نقلیه در خیابان های اطراف محل زندگی اش ابتکار استفاده از عصای سفید را از آنِ خود کرد.

پس از آن دو تن از برجسته ترین محققین آمریکایی به نام های دکتر ناول پری، ریاضیدان و دکتر جاکوپس تن بروک، حقوقدان توانستند قانونی را در پانزدهمین روز از ماه اکتبر به عنوان قانون عصای سفید به تصویب برسانند و این روز را به عنوان روز دنیای نابینایان نام گذاری کنند. در این قانون کلیه حقوق اجتماعی فرد نابینا به عنوان عضوی از یک جامعه متمدن بررسی شده است.

عصای سفید به معنای استقلال نابینایان است و روز دنیای ایمنی عصای سفید روزی است که تمام این حقوق و مفاهیم زندگی نابینایان را یادآوری و به این حقوق احترام گذاشته شود. در سرانجام باید افزود که علی رغم مسائل موجود، می توان با مطالبه گری های درست در راستای اختصاص بودجه و نظارت بر فعالیت های سازمان بهزیستی، به مسائل نابینایان در سطح اجتماع رسیدگی کرد و راستا را برای حضور بهتر و موثرتر این افراد در جامعه فراهم کرد.

نویسنده: سعیده رومی، دانش آموخته رشته فقه و حقوق اسلامی

منبع: مجله حقوقی مردم نما

منبع: خبرگزاری دانشجو

به "عصای سفید، نماد حقوق فراموش شده نابینایان" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "عصای سفید، نماد حقوق فراموش شده نابینایان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید