در بازار چادر مشکی چه می گذرد؟، موانع تولید چادر ایرانی؛ از پارچه تقلبی تا واردات نخ خبرنگاران
به گزارش وبلاگ انجمن ها، نهادهای حمایتی، تولید کنندگان، اساتید دانشگاه و مردم همگی مجموعه ای را تشکیل می دهند که در مسائل تولید چادر مشکی ایرانی سهیم است. سهم هر گروه، یک تکه از پازل دومینوی تولید چادر مشکی است. تنها با صاف کردن تک تک قطعات دومینوست که می توان آن را طوری چید که شکل مطلوب نهایی را به ما بدهد.
گروه فرهنگ و هنر وبلاگ انجمن ها- فاطمه بوجار؛ پس از ورود دانش فنی تولید چادر مشکی به ایران، چادر ایرانی وارد گود زورآزمایی با محصولات خارجی شد. تولیدکنندگان داخلی می گویند در این نبرد نابرابرتمام تلاش خود را می کنند و پارچه یشان یک سر و گردن از جنس خارجی به خصوص کره ای بهتر است. اما مردم به عنوان تماشاچیان این زورآزمایی و مصرف کنندگان چادر مشکی، از کیفیت جنس ایرانی آن طور که باید راضی نیستند؛ و وقتی که می بینند تفاوت قیمت قابل توجهی بین قیمت چادر ایرانی و کره ای نیست ترجیح می دهند تا جنس کره ای را بخرند که حرف و حدیثی هم در کیفیتش وجود ندارد.
تقصیر ها به گردن کیست؟
انداختن همه تقصیر ها به گردن تولیدکننده، دور از انصاف است. درباره کیفیت نامطلوب باید گفت میزان مصرف و سود سرشار حاصل از فروش چادر در کشور سبب شده کارگاه هایی سربرآورند که چادر را بدون درنظر دریافت هیچ استانداردی تولید و به اسم چادر ایرانی عرضه می کنند. همین کار سبب خدشه وارد شدن به جنس باکیفیت ایرانی می گردد و اعتماد خریدار را از بین می برد. چرخه توزیع و بازاریابی ضعیف هم بر بیگانگی مردم با چادر ایرانی می افزاید. البته کسانی که هنوز پارچه های تقلبی ظاهرا ایرانی به پُست شان نخورده و هربار چادر ایرانی اصل را خریدند، کیفیت آن را بهتر از پارچه کره می دانند.
نخ وارداتی، تعرفه پایین و سوداگران
اما نبود تفاوت قیمت قابل توجه، بین جنس تولید داخل و محصول وارداتی معلول چیست؟
اول آنکه چادر ایرانی، صد درصد تولید داخل نبوده و نخ های آن وارداتی است. واردات هم با دلار انجام می گردد که نرخ آن هر روز در نوسان است.
از سوی دیگر تعرفه پایین واردات چادر و به تبع آن قیمت کمتر جنس خارجی نسبت به کالای ایرانی سبب می گردد که تولید چادر در داخل مقرون به صرفه به نظر نرسد و قیمت نهایی چادر ایرانی با پارچه کره تقریبا برابری کند.
عامل مهم دیگری که آرامش نسبی قیمت را از بازار می گیرد، وجود سوداگران است. اگر دست آن ها از چرخه تولید کوتاه گردد، بین قیمت چادر ایرانی و جنس کره ای فاصله ایجاد خواهد شد که این اختلاف هم به نفع تولید کننده است و هم به سود خریدار.
اگر نخ چادر مشکی در داخل تولید گردد، تعرفه واردات چادر مشکی عاقلانه تعیین گردد و دست سوداگران از چرخه تولید قطع گردد رقابت بین چادر ایرانی و کره ای تازه منصفانه خواهد شد.
رابطه شکرآب صنعت و دانشگاه
اما مسائل حوزه چادر تنها در سطح تولید کننده و مصرف کننده نیست. کمی از بالاتر که نگاه کنیم پای صنعت و دانشگاه هم به میان می آید. کدر بودن رابطه صنعت و دانشگاه، چرخ اقتصاد را کند کرده و دودش چشم مردم را کور خواهد کرد. صنعت از دانشگاه استقبال نمی کند و برای استفاده از پروژه ها و اختراعات دانشگاه تمایلی نشان نمی دهد. این مسئله ای است که از طرف تولید کننده و کارخانه ها وجود دارد.
از طرف دیگر اعضای هیئت علمی، متخصصان و کسانی که صاحب نظر هستند تمام وقت و فکرشان صرف مقاله نویسی می گردد. چون مسائلی که در صنعت هست قابلیت این را ندارد که مقاله بگردد و ژورنال خارجی آن را بپذیرد، اساتید تمایلی به حل آن ندارند. هرچند مقاله برای بالا کشیدن شاخص علمی کشورخوب است، ولی صرف نوشتن شدن مقاله بدون کاربردی شدن، مشکل کشور در تولید چادر را حل نخواهد کرد.
قطعا بی توجهی صنعتگران به دانشگاه، واردن نشدن ارگان ها در چالش تولید داخلی چادر و تمایل نداشتن اساتید حوزه نساجی به حل مسائل صنعت، چوب لای چرخ تولید چادر مشکی ایرانی می گذارد.
قصه ما و چادر به کجا رسیده؟
اکنون ما دانش فنی تولید پارچه چادر مشکی را داریم و مواد اولیه را هم می توانیم در ایران تولید کنیم. همه اینها اما نیاز به کار جدی و همت برای تولید دارد. به نظر می رسد برای تولید چادر مشکی در ایران بیش از هرچیزی نیاز به اتاق فکر داریم و این اتاق فکر باید افرادی باشند که علم کافی در این زمینه را دارند.
مسائل تولید چادر مشکی ایرانی، ترکیبی از مسائل مربوط به تولید و نبود نظارت بر واردات و تولیدات بی کیفیت است. همانطور که تیرانداز تنها با یک دست نمی تواند به سمت هدف تیر پرتاب کند، درست کردن یک طرف این ماجرا هم به تنهایی نمی تواند مسئله را حل نماید. به هرحال باید فکری کرد وگرنه در نهایت رقیب ما را ضربه فنی کرده و از میدان مسابقه به در خواهد کرد.
منبع: خبرگزاری دانشجو